Bu Şehir
Karanlık Çökünce Bu Şehre.
Bir Hüzün Başlar, Kar Düşer Dağlarına, Kimsecikler Kalmaz Sokaklarında, Bir Ben Birde Yalnızlığım Dışında, Dolanırız Boş Sokaklarda İkimiz, Kimsesiz Ve Sahipsiz. Yalnızlık Uğrayınca Bu Şehre, İhtiyar Bir Haykırışa Döner Kelimeler, Bir Başka Eser Rüzgar, Bir Başka Uçar Martılar, Denizde Hep Yalnızdır, Vurur Parçalarcasına Kayalara Izdırabını. Vururda Dururmu Acaba, Sen Gelmeden. Ayrılık İnince Bu Şehre, Vurunca Sol Yanından, Umutsuz Bekleyişler Alır Yerini Vedaların. Dönüşü Olmayacağını Sezersin, Gelsin Diye Beklersin, Ama Gelmez Gidenler, Karanlık Çökünce Bu Şehre, Bir Hüzün Başlar, Kimsecikler Kalmaz Sokaklarında, Umutsuz Bekleyişler Alır Yerini Vedaların, Ve Bu Şehre Karanlık Çökünce, Ölüm Kol Gezer Santim Santim Her Yerinde Sen Yoksun Diye... Çanakkaleli ERHAN 12 Aralık 2011 Bergam Limanı / İSTANBUL |
Güzel bir güncel eser yazmışsınız…
Şiir yeni bir yaşamdır…
...........................................Selam ve saygılarla..