Özlenen Ev!
Özlenen Ev!
Varsın yıkık dökük olsun, Merdivenleri taştan, Yapısı ağaçtan olsun. Yeter ki bir evimiz olsun, Oturan huzur bulsun. Varsın; toprak damlı, Kamış çelenli olsun. Önünde sekisi, Saksılarda çiçekleri olsun… Çiçekleri tulumbayla sulansın. Olmasın merdivenlerinde; Ne mermer, ne granit, ne beton, Zemini toprak olsun, Mis gibi toprak koksun, Hayat koksun, öz koksun… Biraz da, hakikat ve biz koksun! Bir evim olsun, kerpiçten, çamurdan, Anam cilalasın sekiyi, Ekmek yapsın tandırda, özlü hamurdan. Bir evim olsun, avlusunda; Meyvelerden, yesin çoluk çocuk, Kurt, kuş, hayvanat… Göz hakkı olmasın kimsenin. Aç kalmasın kimse evin yakınında, Susuza su, aç olana ekmek, açık olana barınak… Bir evim olsun, her garibana sığınak! Kazım Öztürk |
Şiirinizin okuru bol olsun…
“ANDIMIZ” serbest…
TÜRKÜM, doğruyum, çalışkanım…
.................................................... Saygı ve selamlar..