ANNE SENİ ÇOK ÖZLEDİM!

Ne olurdu yanımda olsaydın,
Bir köşede oturup, benimle konuşsaydın,
Bir bakışın, bir gülüşün yeterdi,
O sabırlı halin, metanetinle kalsaydın,
Bizlere kol kanat gerseydin..
Çok arıyorum seni anne.
Anne hakkı ödenir mi hiç?
Bana kan verdin,
Canından can verdin,
Yemedin yedirdin,
Giymedin giydirdin,
İçmedin içirdin...
Seni çok özledim anne.
Allah’ın sevgili kuluymuşsun,
Seni yanına aldı götürdü.
Oralar rahat mı anne?
Gidenler gelmiyor,
Sen yoksun ya, babam da yok,
O da senin gibi gitti,
Bir daha gelmedi,
Onunla görüşüyor musun?
Dünyayı konuşuyor musun?
Burada rahat değildiniz,
Ya orada, orada rahatınız iyi mi?
Çok küçükken beni bıraktın anne,
Şimdi hayalini bile hatırlayamaz oldum,
Ne olur bir kere rüyamda olsun göster yüzünü,
Hiç olmazsa rüyada koklayayım,
Ellerini elime alıp doyasıya öpeyim,
Kucağına yatıp, nazlanayım,
Yüzüne doyasıya bakayım,
Anne! .. Anne! ..
Haydi gel desem gelemezsin biliyorum,
Sana Allah’tan rahmet diliyorum,
Seninle Cennette buluşmak istiyorum.

Kazım Öztürk 11 MAYIS 20