Gecenin karanlık perdesinde
Bir rüzgara kapılmışım
Sonucunu bilmeden gidiyorum ardında Bazen ıssız çölerde Bazende okyanuzlarda geçiyorum Çoğu zaman yağmur yüklü bulutlar Dolaşır durur üstümde Aklım karma karışık Kaybolmuşum soru işaretlerinin tünelinde İşler zamanın makinası Çalar durur ömrümün takvim yapraklarında Oyalayacı teselliler belki fısıldısıyla Geçici olarak sakinleştirir beni Saatin yel kovanı akrebi On ikiye gelince yine aynı kabuslar başlar Savurur beni bir boşluğun içinde Yada uyandırır tatlı uykumun ortasında Kan ter içinde Odamın mevcsimi ayaz kışında üşütür beni Yakamoz küsmüş denizime Düşmemeye yemin etmiş sanki Ayın mehtabı vurmaz oldu camıma Hep aynı sahnenin perdesi Oynar durur gözümün baktığı her yerde umutlarım firari göçmen gemisinde |