Sessizliğin sesiyim,beni böyle bilesin
Yağan yağmurların,düşen damlaların
Gök yüzüne oturmuş,bakan yıldızların
Şafakla uğuldayıp,esen rüzğarların
Tükenen umutlar,diyarına,estiği gibi

Ya ben o gecenin asude sessizliğinde
Seni kollarıma alıp,çılgınca sevişimde
Sessizliğin gizeminde,ta derinliklerinde
Şelaleler akarken,çıkardığı gürültüde
Tükenen umutlar,diyarına aktığı gibi

Sessizliğime bakıpta,aldanma bana
Haykırışımdır sevgili,bilesinki bu sana
Baksan yanağıma akan gözyaşlarıma
İçimde dolup taşan,buz damlalarına
Ağaran gecenin,güneşe göz kırptığı gibi

Bana hiç yabancı gelmedin,seni tanıdım
Sessizliğin sesinde,ben seni sevdim
Seni bir sevgiliden çok,dost gibi gördüm
Aşk-ını tattım,sadece sözlerinde buldum
Dost elinden,bir fincan kahvenin hatırı gibi

Ama,sen deli yağan yağmurlar gibi hırçın
Ben’se, durgun akan,derin sular gibi yorgun
Sen,her mevsimde açan gonca güldün
Ben’se,daldan dala konan garip bülbülün
Uçup giden bulutların,ufukta kayboluşu gibi

Uyuduk bir zaman,sessizliğin koynunda
Eyvah.! Diyerek uyandık yolun sonunda
Şimşek gibi çaktın,paralandın suratımda
Seni kaybettiğim şuan,yoksun yanımda
Sevdalara uçan turnaların uçtuğu gibi

Gizeminde aradım ben seni,çözemedim
Adını bile sormadımki,tanıyıp bilemedim
Gizemlisin ey sevgili,kimsin anlayamadım
Hep uzaksın bana,yüzünü bile göremedim
Ufukta kaybolan,rota şaşırmış gemi gibi

Kaybolan ufukların görünmeyen çizgisinde
Başlarken biten,yanık bir sevdanın bitişinde
Hep seni ararım ben,gelişinde,gidişinde
Anladım artık seni kaybettiğimi içimde
Yanağımdan süzülen bir damla göz yaşı gibi.!

Tahsin Şahin Kul Seyyah