BİR BEN YOKTUM...
Bütün zamanı ayırmış sanki,
Saatler dilim dilim. Hayatı dünyaya sığdıransa, Fosil yığını bedenim… Bir yanımda Kafka, Bir yanımda al yazmalı asya… Geceme gülümseyen, Yıldızlar altında, dedem korkut. Tarihe kök saldığım, Kefir kokulu Kafkasya… Veresiye satan sinekli bakkal, Kaşağı,yalnız efe,falaka, Cam kıran çocukluğum, Geçen vaktin hangi sayfasında? Ruhum çok kalabalıktı oysa… Her sayfası yalnız, Binlerce sayfa arasında… Aradım sordum kendimi, Bir ben yoktum yalnızlığımda… |
Yaşam bir bütünlük, elbette etkileşim olacaktır... Kültürleri aldığımız kadar verebilseydik, başka değerleri alırken zenginleşmek adına kullanıp kendi değerlerimizi ötelemeseydik muhtemelen şimdi çok farklı bir toplumsal dokuya sahip olacaktık...
Atalarımız da huzur içinde uyuyacakları belki o zaman...
Temasını sezdirerek veren şiirinizi ve sizi içtenlikle kutlarım...
Saygılarımla....