BÜYÜMEYEN ÇOCUK
Takılı kalmış zaman
Yağ tenekesi Kapağındaki karpuz çekirdeklerinde Bazen bitmek bilmeyen Yedi bardak oyunlarında Bazen saklambaç oynarken Saklandığımız ağaç arkalarında Bazen de istop diyerek Durdurduğumuz kovalamaç oyunlarında Güneş asılı kalmış Bak annem yine çağırıyor Oğlum gel artık akşam oluyor Toplandık yine dağılmak için Ayağımın altındaki neycikkk Çağılcıkkkk Herkes evine dağılcıkkkk Dağılacağız istemesekte Bir lokma Belki iki lokma yemek Sonra buluşmak için Ve sonra devam edecek Gecenin karanlığına inat Çocuk haykırışlarıyla Ebe sobeee Gecenin geç yarılarında Döneceğiz evlere uyumaya Kuracağız düşlerimizi Aydınlık yarınlara Ruhumuz direniyor Yaş alan bedene inat Ama diyor amaaa Ben büyümedimki hiç Bakmayın yaş aldığıma Saçlarımın bir bir ağardığına Ben hala hayaller kuran Bir paket çekirdekle mutlu olan Elindeki şekeri Yalatmadı diye küsen İşaret parmağını Uzatınca dayanamayıp Yeniden barışan Kız erkek demeyip Her oyuna karışan Uzun,sarı, düz saçlarıyla Beyaz Tombul yanaklarında gamzesi Mahallenin bir tanesi Büyümeyen çocuk Bekir ÇELİK (Yalnız Şair) |
Çünkü sarıldığımız tek masum yanımız o. Henüz hiç kirlenmemiş, tertemiz.
Eğer onu kaybedersek yaşam çekilmez olur, bunu iyi biliyoruz.
Geçmişe götürdü şiiriniz.
Ve ben sizin kadar güzel yorumlar yazamıyorum ama sizin yorumlarınızı okumak her zaman çok güzel.
Saygımla ve selamla