O AN
Dört koldan giriverdiler
kesildi bedenim yerden kuş gibi Homurdanıyordu kimi Kimi hüzünlü gözü yaşlı kimi Kuşatıldım Dört koldan Kalkmıyordu ne başım Ne de kacmak için savaşım Bosunaydı uğraşım Sarılmıştı dört yanım... Koydular uzun bir taşa Dikildi başıma Üstünde cubbe sarık Arkasinda biraz kalabalık Sordu onlara bağırarak Nasıl bilindi bu mevta.... Ve o an!!! O an... Sıçradım carptı kafam "Baba!uyan" diyen oğluma... Ahmet ŞAHİN. 25 Eylül 2018 |
Pak, temiz duygularıyla, gürül gürül iyilik akıyor...
Her şey şiirle güzelleşir…
........................................ Saygı ve Selamlar..