HEVESLİSİNAnlam veremiyorum bazen sana sevdiğim Nedense hep kalbimi kırmaya heveslisin Çok çektim be hayattan anlasana sevdiğim Bakıyorum ki sen de vurmaya heveslisin Kalp çıra misalidir tutuştukça kor olur Bir kere kırmaya gör telafisi zor olur Aşkımı görmeyen göz bu kadar mı kör olur Sanki bilerek acı vermeye heveslisin Elde olsa dünyayı sermez miyim yoluna Pırlantadan bilezik takmaz mıyım koluna Olmayana meyletsen ne geçer ki eline Eften püften hayaller kurmaya heveslisin Bil ki sevmek, sevilmek yaşantının ereği Böylesi dargınlığın var mıydı hiç gereği Madem eyledin beni evinin tek direği Ne diye yerden yere sermeye heveslisin Sanma ki çekingenim ya da aciz biriyim Gurur denilen yere bir dokun da göreyim Hem diyorsun gönlüne sonsuza dek gireyim Hem de boş yere hesap sormaya heveslisin Keşke fani hayatta her insan aşkı bulsa Artık nefret yerine yürek sevgiyle dolsa Ya murada ermeden Allah canımı alsa Yoksa sen o zaman mı durmaya heveslisin? Murat Gökçe Karsî 29.09.2018 |
Pak, temiz duygularıyla, gürül gürül iyilik akıyor...
Çok beğendim…
Her şey şiirle güzelleşir…
........................................ Saygı ve Selamlar..