Yorgunum Hancı
Hazanda uğradım, şu Kırıkhan’a,
Yollar ezdi beni, sürgünüm hancı. Doldur da içeyim, su kana kana, Eller üzdü beni, kırgınım hancı. Dengini bulamam, işvede, nazda, Konuşunca gelir, bahar da, yaz da, Bedenim donmuşken, kuru ayazda; Diller çözdü beni, vurgunum hancı. Dermansız derdimi, tek sana açtım, Dar geldi şehirler, terk edip kaçtım, Mayınlı tarlalar, sınırlar geçtim; Teller çizdi teni, durgunum hancı. İçimdeki sevda gülü solmazken, Gerçek aşklar, hiç bir zaman ölmezken, Yaratandan umut kesmek olmazken; Kullar sezdi beni, dargınım hancı. Yardan ayrı tatsız, zehirdir aşım, Amanoslar gibi, kar beyaz başım, Elliye dayandı, çarçabuk yaşım; Yıllar süzdü beni, yorgunum hancı. 29.09.2018 Muhittin Alaca |