ZAFERÂN"Beni sevmen Bozsa da bekâsını devletin Ki Devlet sevenleri sevmez Sev beni Canımız Cehennem’e Bozgunun tam yerindeyiz" Yıl Ağaçlara öfke kusan şizofren diyalektik Mevsim soğuk ıslak kalabalık Gün Gün toprak kokusu Kekre gece tortusu Dışarısı Sağanak boğanak rüzgâkıran Perseid yağmuru Aylardan Ağustos da değil ki Yine de bir dilek tut Sevgili Belli mi olur Belki düşmeden "Hayat ağacının o iki yaprağına" Silersin gözyaşlarını Verândana ağıtlarla tüneyen serçelerin İçerisi iliklerime kadar sigara kağıdına sardığım Sen Bilmem ya o meretin tadını Şiir işte Herşey mübâh nasıl olsa martavalı Ve Paçamdan lirik lirik aşk damlatan şiir Yak kuyruğuna yıldız bağlandığın bütün dileklerini Bir kibrit çak güneşin hârına Vahiy evveli titremeler öpüyor tenimi Ört üzerimi Sevgili Örtün üzerime Üşüyorum "Senden hiç göçmedim ki" dediğin her sevgili Putunu bırakmış mâbedinin cem’ yerine Hadi Yürü Azer’in oğlu İbrahimî bir yeminle yüreğime Ve kır putlarımı baltanla Sonra As boynuma suç aletini kutsanmış ellerinle Bu kırımın Bu kıyımın Teslime hazır maznûnu ben olayım Ne çıkar Sen Eli yüzü kirli aşk bulaşığı Sevgili Ne kolay söylüyorsun "-Sol yanım Militan" Bense en sağ En sağlam yanımdan garibân Hadi At millerini Savur yüzümün göklerini kızıla boyayan tan yerine Korkmuyorum İnadına Sağdan sağdan sokulurum en sol yarımına Vuracaksan vur artık Sevgili Bir dervişin huzurunda henüz doğurmadan aşk Ve Uyanmadan Masal dağında çıkınında azık diye taşıdığın ikilemli yalnızlık Sonra affetmez Kutsamaz Seni yoktan yaratan Yaradan Sonsuz Ol BİR SENDE ŞÂİRMİŞİM MEĞER |