Feride ve Keremferide sokağında gül mevsimiydi teker, teker ayrıldı tüm sevenler güller kırmızıydı... kızıla döndü ayrılıkta gözler yalanı saklarken kara sevgiyi anlatırken ışıl, ışıldı ayrılırken sel perişan ekrem sokağında erken bir sabahtı aşka birer, birer söylemişti içindekileri sakince dudaklar kirazdı... kana döndü sözcüklerle gözleri öfke kıvılcımları saçtı alev, alev sevgi kalmadı o bakışlarda depremde yıkıldı ayrılırken umutları yalnızlık sokağı sessiz ve mutsuzdu seve, seve arkada bırakıldı sevilenler hem kara, hem kırmızıydı ayrılık.. korkutucuydu artık yalanda, doğruda aynı kapının bekçileriydi alem, el alem alkışta mutsuzluğu bir aşk daha sular altında boğuldu |