HER NEFİS ÖLÜM ü TADACAKTIR..
( I.Bölüm)

Kim,nerede,nasıl ölür? bilinmez..
LEVH-İ MAHFUZ’ da yazılan silinmez..
Ortada kalmaz kimsenin ölüsü;
ŞİRK’e düşenin namazı kılınmaz! ..

Apansızın ölür kimi,biyerde..
O’nun için kapanmıştır son perde! ..
Kimi izdıraplar içinde ölür! …
ALLAH,DÜŞÜRMESİN KİMSEYİ DERD’e…

İnsanoğlu ameliyle gidecek,
Yaşamının hesabını verecek…
Altın yaldızlı taş koysak başına,
Zannetmeyin ki bir fayda edecek..

Mezar nasip etmez kimine ALLAH…
Yanar da külleri kalmaz MAZALLAH! ..
PARSELLEYİP,SATIN ALSAN BİN DÖNÜM, (*)
Ölü,mezarda mı bulacak sâlâh? ..

Defnetseler bir VELÎ’nin yanına… (*)
Girmiş isen fakirlerin kanına! .
Kurtaracak mı sanırsın EVLİYA? ..
RAHMET okurlar mı dersin canına? ! .

Helâlleşmeden dünyadan gidersen,
” Benden daha uyanığı yok.! .” dersen,
Makamına güvenip,iş tutarsan;
Sorulmayacak mı Hukuk çiğnersen? ..

ALLAH,insanları mal ile sınar..
Ayıp işleyeni insanlar kınar..
Malın-mülkün hepsi dünyada kalır,
Gidenin malına varisler konar…

VELİYULLAH’tan bekleme şefaat! ..
Esas olan,ALLAH’adır itaat..
Şayet hile ile mal edinmişsen,
Vebalin,günahın,artar kat be kat! .
.
ALLAH,sana akıl-feraset vermiş..
Tut ki,başucunda yatan bir ERMİŞ… (*)
O,seni Cennete mi götürecek? ..
YARATAN,gözüne perde mi germiş? ..

Bir iş yanlış olmuş ise başından,
Çalsan birinin bir lokma aş’ından..
O lokmanın hesabını verirsin!
Keramet bekleme mezar taşından! ….
————————————————–
-ERDEK-24.11.2006
Mehmet Cemalettin Bayhan