samanyoluyağmursuz ve parçasız bulutum üşümeme aldırış etmeden güneş altını, gökkuşağı da renklerini kısmış olmalı ki sıcağına yazken yokluğuna ayazım gece olur mu bilmem belli ki ikindiden sızmış beni beklemeden dileklerime kurban ettiğim yıldızlar, şavkına hapsettiğim ay kadar yalnızım yolu saman olmayan göğümde bir o kadar da seyransızım yer gürültülü bir kuraklığın damlasız sağanağıyım sus’larıma içim çöplük, çığlığım martı ki seyrüseferlerimizde ne bizden öte mavi ne de bizden öte aşk vardı oysa bir şarkı olamadı kimse senin gibi ömür boyu sürecek bir şiir hiç olamadı dudaklardan yıllarca düşmeyecek şimdi seni yazmanın susma bize susmanın da tam ölme vakti olsun ben yine de öpüyorum varlığının yokluğundan ve sen sevgilim önce tanrıya, sonra da aşka emanet ol emi… ilhanaşıcıeylülikibinonsekiz |