“Bir baba kız muhabbeti yapalım “ dedim,
Ekmek almaya gittik markete.
Ekmeğin yanı sıra “duddu “ aldık.
Ne kadar da sabırsız:
Yolda tutturdu “aç.. aç.!”.
“Ham yapa yapa” geldik, yeni evimizin yeni kapısına.

Baba eldivenini eline taktı.
“ Bebe? Yo !!”
Baba kazmayı eline aldı “Ağı..!!” dedi, bebe..
Baba kazmaya başladı susamış toprağı,
Bebe susamış “duddu” ya .
Baba vurdu kazmayı, toprak toz oldu, ayıkladı otları,
Bebenin ağzı “duddu” ..
Yanakları “duddu” lekesi!

Sonra akşam ezanını dinledi bebe ile
“ Ağca Alla diyo !”
Tuttu bebenin elinden çıktı merdivenleri ağır ağır.

XX

Üstümde bir küskünlük, omzumda Bebe’nin tonlarca ağırlığı..
Çıktık merdivenleri
Diz kapaklarımdaki ağrıları hissetmiyor,
Yüreğimdeki ağrı.

XX

Sonra lamba ışığı ile girdik toprağa
Her kazmanın açtığı yara aydınlandı,
Her aydınlık dağıldı.
Tırnaklarımla ayıkladım taşı topraktan,
Başladım sıralamaya anamın gönderdiği fideleri.
Her fidede pamuk ellerini aradım,
Her fidede kadife yüreğini gördüm.
Fideleri üzmek, anamı üzmek !
Kırılmasın varsın üç günlük dünyada.
Ne var ki şunun şurasında ?
Bir avuç su değil mi ihtiyacı?
Bir avuç sevgi değil mi beklediği ?
Fideler şen,fideler canlı
Cam gibi parlıyor anamın gözleri sanki.

Her toprağa değdiklerinde bana bakıyor içinden
“Yanlış dikiyorsun “ der gibi şakacı, alaycı..
Bir yarış başlıyor içimizde:
“Sen iyi biliyorsun, ben iyi”
Anam kazanıyor her kavgasız dövüşü,
Beden yorgun, bedeni çökmüş artık!

Bir de o yükü mü yükleyelim ?

XX

Burun nedir burun ?
Burnun sızısı ile yaşarır mı durup durduğu yerde göz?
Bir acı duman girdi ta genzimi yakıyor,
Kitledi nefesimi
“Dur!” diyemiyorum “Durr..!!”..
Göz çukurlarımda bir şeyler var !
Perdeledi gözümü.
Kırpmaya korkuyorum
Anam düşecek gözlerimden!

Çatlasa da pamuktur elleri, nasırları yumuşacık,
Kolay mı 70 küsür yıllık yük.
Ben tırmaladım toprağı
Anam sildi gözlerimi..

Toprağı yardım, iki fide attım içine.
Fide yeşerecek,fide büyüyecek
Ahh anam ahh.
Bir el gerek
Bir kazma
Bir kürek
Benim içimi açacak!
Yeşermeden çürüyenleri görecek!
Bir göz gerek,
Bir yürek !
“ Ahh ! “ demeyecek.

XX

Hep dün dedik yarına baktık.
Gecesi kararmış gündüzden ne beklenir?

İleri geri sallanır başım
Başımda bir ip
Başım ağır
İp çeker, baş gitmez
Sonra toprak..
Kara toprak !

Bir “duddu” lu bebe,
Bir kadife yürekli anam..
Bebem unutur,
Ne olduğunu da bilemez ..
Anam dünyasını unutur
Anam yırtar toprağı

Topraktan gelmedik mi ?

XX

Uçurumun başında yaralı kurt
Arkada bir sürü çakal;
Ya at kendini ya öyle kal!

Ne gidebildim, ne de gelebildim
Üç günlük dedikleri yolda
hala yolcu gibiyim..

Bekleyenim var yolun başında,
Anam "bebesini" bekler,
Bebeme "duddu"sunu..
Ya ben!

Nisan-Mayıs 2006

Xxx

Ne bağım kaldı ne bahçem,
Bebenin uzayan dili ve boyu,
Saçlarımın akı.
Yılların sunduğu en güzel takı…

2017


duddu: Çikolatanın adı..