ERİYİP GİTME
Sesim çığlıklarda boşluğa düştü,
Yine de bir çağrı sardı dilime, Hazan mevsimi yaprağa düştü, Umutlar bir muştu koydu elime. Seccademde secdem Dosta yakarış, Hüznümü , acımı duama sardım, Bahar rüzgarında biter karakış, Ilık bir meltemi ruhuma sardım. Ey nefsim Allah de, doğruda sabret! Yanlış deryasına bir kürek çekme, Haline şaşırıp deseler hayret! Aldanıp, kapılıp, eriyip gitme. Umutsuz değilim emek boş olmaz , Atılan her tohum yeşerir bir gün , Parlar güneşimiz ışığı solmaz, Üşümüş yürekler ısınır bir gün. |