-rozamanifest
Çocuktan az büyüktüm titredim zemherinde
Ne ayazlar ılıdı ısısında sinemin Hicran itiyad oldu şehrin dört bir yerinde Hayalimde ağladım,sinesinde annemin Bazı günlerim sevinç ,bazı günlerim eza Lakin sana serzeniş vefasızlıktır Roza Üstüme bocalanır ikindi yağmurları Hasretten arınırım rahmetin ortasında Bana rodina diyip,yıkma muhkem surları Sana küskün olurum zaafımın vartasında Roza sen de bilirsin , Elif’ler baş eğemez Seccadeye sığar da asumana sığamaz Bak rodina suskudan kefeniyle uzaktan Ölgün gözlerinde kin,fermanlar imzalıyor Artık bahsetmeyelim ayrılıktan firaktan Her akrep döngüsünde zamanım azalıyor Düşlerimde visalin hapishaneme feza Beni tebessümünden mahrum bırakma Roza Paylaştığın dertlerin yük olur mu beyaza Sen de yorgun tayları döşünde saklar mısın Gençliğim yoldaş olmuş,o üşüten ayaza Yoksa bir devrim gibi beni yasaklar mısın Çok şey istemem senden ,kanaatim var aza O step gözlerinden kahverengi ver Roza Şu solgun avuçların ;çile,toprak ve nasır Yorgunluğun anlamlı,yüzyılın çıkmazında Nasıl ayrıldığımız aramızda mahrem sır Neden ayrıldığımız insanların ağzında Roza ağlamalısın,henüz ellerin kurak Hatırlıyorum seni,şiirler okuyarak Senin de coğrafyanda baki değil vücudum Dilerim şarkıların hep Nevruzu anlatsın Mezarıma atılan bir avuçtan fazla kum Beşikten gurbetime senden şehadet katsın Kaçınılmaz süreçtir , çatlamalıdır koza Şu yorgun hatıramdan sakın hiç çıkma Roza Farzımuhal |