ALAMANCILAR... (Çöküşümüzüm bir belgesi)Ekmeğini ancak yurt dışından sağlayabilen bu insanlar, bizim insanlarımız... Asırlar boyunca, karnını doyurmak, kendini güvende hissetmek için, Türklerin himayesine girmeye can atan bazı Avrupa halklarını düşündüm de... :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: "Almanya’da hem iş çok, hem para bol "dediler Duyanlar gitmek için birbirini yerdiler Acık dünyalık yapıp, dönmeyi denediler; Niyet ’yolcu’ olmaktı, kalıp oldular ’hancı’, Böyle göçtü ülkeden, kaç milyon ’Alamancı’. Kimi, çifti çubuğu, her şeyi sattı, gitti, Kimi, evi terk etti, alyansı attı gitti, Kimi, çaresiz kalmış, iş yeri battı gitti; Gidince pek çoğunun derde döndü kıvancı, Sefil oldu gariban, bir sürü ’Alamancı’. Kimi, ’sarı kızlara’ önce pek hayran baktı, Bir genel ev kızına, abayı fena yaktı. Namus anlayışına tersti, kafaya taktı; Aklı kabul etmedi, katil oldu kıskancı, ’Mapusânelik’ oldu, yüzlerce ’Alamancı’ Zaman, bazılarının her şeyini yitirdi, Bazısının aklını başlarına getirdi. Bunlar aç oturdular, ama ’Mark’ biriktirdi; Ve zamanla ’hasretlik’, oldu yürekte sancı, Gurbette melânkolik oldu çok ’Alamancı’ Bir kaçı işi çözdü, dil öğrendi arada, İş kurdu, muteber bir zengin oldu orada, Düşünmedi, aile ne haldedir burada; Patron olmak güzeldi, hayattan aldı hıncı " Herr Boss" oldu böylece, bir avuç "Alamancı" Geri kalan garipler, kaderiyle barıştı, En pis ve zor işlerde, birbiriyle yarıştı. Dibinden, an ucundan, o topluma karıştı; Kimisi kervan oldu, kimisi de kervancı, Bir de ’Helga’ bulmuşsa, mutluydu ’Alamancı’. Derken, ’İkinci Nesil’... Millî duygular var mı? Ne doğduğu ülkeye, ne de Vatana yar mı? Kaybımız, sadece bu yeni nesil kadar mı? Giderek kaybolmakta kimliği ve inancı, Sokak çetelerinde, bunca genç ’Alamancı’... ’İşsizlik sigortası’, ’emeklilik parası’, Bir yanda ’Neo Nazi’, kundaklanmak yarası... "Vatan hasreti" der de, iki lâfın arası; Bilmem, hangi söz doğru, veya kimdir yalancı, Alışmış o düzene, vaz geçmez ’Alamancı’... Şimdi, cebine uygun bir araba alacak, Bayramda mâ aile, arabaya dolacak, İhtişamla, köyüne, öz evine gelecek; Eski bir Mersedesle Helga bütün kazancı Ailenin gururu olmuştur ’Alamancı’ Yıllarca, hiç durmadan ’eşek gibi’ çalıştı, İtilip kakılmaya, her mihnete alıştı. Onlar için tek çözüm, hep orada kalıştı; Kaybolmuş kimlik gibi, o her yerde ’yabancı’, Orada ’auslander’, burada ’Alamancı’... İşsiz, fakirler gitti, devlet memnun bu işten, Üç kuruş döviz geldi, arttırdılar da dişten. Tarihten utanmaz mı devletim, bu gidişten; Yaşanan dram bizim, tüm milletin utancı, Bunlar benim insanım, hepsi Türk ’Alamancı’... Ünal Beşkese |
Tebrikler