ANADOLU KÖYLERİUmudu kesenler şehre göç etmiş, Viran kalmış tarlaları, evleri. Gittikleri yere hasret de gitmiş, Garip kalmış Anadolu köyleri. Evin çatısında leylek yuvası, Çeşmenin başında kırık kovası, Menekşe kokuyor güzel havası, Garip kalmış Anadolu köyleri. Yel estikçe gelir kekik kokusu, Evin bahçesinde bulgur sokusu, Unutulmak, kalanların korkusu, Garip kalmış Anadolu köyleri. Yıldızlar semadan yerlere inmiş, Rüzgarlar kesilmiş, fırtına dinmiş, Koyun, kuzu sesi taşlara sinmiş, Garip kalmış Anadolu köyleri. Çoban keçesini asmış duvara, İşsiz kalmış, şimdi gezer avara, Çoban köpekleri hasret davara, Garip kalmış Anadolu köyleri. Köyden ayrılanlar aramaz olmuş, Dağların çiçeği sararıp, solmuş, O eski dostluklar şimdi kaybolmuş, Garip kalmış Anadolu köyleri. Ekilmeyen tarla mahzun duruyor, Bakımsız ağaçlar bir, bir kuruyor, Yağmur yavaş, yavaş cama vuruyor, Garip kalmış Anadolu köyleri. Direğe asılan tırpan paslanmış, Köyü bekleyenler artık yaşlanmış, Akan deli çaylar şimdi uslanmış, Garip kalmış Anadolu köyleri. Bu gidişin sonu nereye varır? Köyde yaşayanlar her gün azalır, Belki yıllar sonra pişmanlık kalır, Garip kalmış Anadolu köyleri. Sabri Koca |
Şiir şahane bir duygu şelalesi ...
Yetkin kaleminiz daim olsun...
............................................... Saygı ve selamlar..