Ölüm Senfonisi

-1- Sürgün
Gönüller yaralı vurulmuş hain kurşun
Gözler yaşlı damla yüreklere sürgün
Derman yok zavallı ruhlarımız yorgun

Dizler halsiz yaralı bedenler hasta
Umutlarımız virane hayaller yasta


-2- Şair
Bu gece ay durgun bir tuhaf halim
Aklım göçmüş ayaz titriyor ellerim
Işıklar karardı gözüm kör dilim lal

Tüm melodiler matemde bu gece


-3- Mezar Taşı
Toprak örtülü bedenler üşüyor
Kader çizmiş bir yol durmuyor
Karanlık bürünmüş tüm gözler kör
Ay bir tuhaf durgun ışık saçmıyor


-4- Yalnızlık
Mehtap solmuş dargın buğulu saçları
Hayat ağacımız veremli kurumuş kökleri
Güz yelleri esiyor savrulmuş yaprakları
Sanki gök bizim için döker damla yasını


-5-Ölüm
Azrail bize dost ama kapı çalmayan
Hatır soran tek dost ama gönül almayan
….



Suskun //