Mabet
Deniz acı veren bir çöldür
ne mavi su ne de fırtına kuvveti despot yüreğimi kıramaz yağmurlu bir buluttan düşen taş ruhuma çarpıyor elimden gelen budur deniz mavisi ve ateş ve küllerim buna dönüştü sessiz ve ışıltılı kumsal kızıl küre yeryüzünün üzerine yükselir kanla atılan imza gibi toprak ve taşların çözünmüş biçimleri arasında nefes ile serpiştirilmiş bir mezar ve hiçbir şeyin yıkamadığı karanlık yüreğim burası ıssız krallığım kasırgalar ve fırtınalar boğuk yankılar yıldızların binlerce aydınlanmış ruh gibi titrek ve titrek parladığı bir gün batımı ve gölgesinde dans eden martılar uçuyor olası aydınlık gibi... suskun// |