HANCI DEĞİL YOLCUYUM
Kapısı penceresi olmayan yaşamın
İçerisinde Ne zaman canım sıkılsa Yalnızlığımın tuzağına düşüyorum. Kazıdıkça kazıyorum Üzeri kapatılmış ne kadar anı varsa Sürüklenip gidiyorum çok uzaklara Ölüm geliyor gözlerimin önüne Sevmelerimi bile içime çekmeye korkuyorum Aynalar yalancı Bakışlarım yıpranmış resimlerde Her gece Başbaşa kalıyorum acılarımla Susuyorum Sindire sindire kavramaya çalışıyorum Ve evet Ben artık hayat yolunda Saçları aklaşmış Bir ileri iki geri yürüyorum Ve biliyorum ki Hancı değil yolcuyum Daha ne kadar dayanırım bilmiyorum ama Hala bir umudum var Hala yaşanacak sevdalarım var |
Şiirinizin okuru bol olsun…
Şiir ruhun gıdası…
.................................................... Saygı ve selamlar..