Cihan-ı Cânda
Hakikat kapısı açık bir anda
Onun kevserine kanmış gibiyim Sanki dolaşırım cihân-ı cânda Resul’u özledim donmuş gibiyim Rüya mı gerçek mi bilmem ki yine Dayanmaz heycana çatlıyor sine Uzattım elimi Hâk meyvesine Yüreğe bir ikram sunmuş gibiyim Mala mülke değil, Rabbime kuldum Son baharım geldi sararıp soldum Kayıp bir âlemde kendimi buldum Mahşerde aslıma dönmüş gibiyim Bülbüller yutkunur baykuşlar öter İmanın var ise elinden tutar Sırata varınca yollar da biter Nuh’un gemisine binmiş gibiyim Kul Garib aldanmaz dünya zemine Zemzem kuyusunda gönül demine O Rahman Rahim’den korkma Emine Nurdan tepelere konmuş gibiyim Emine ÇERÇİ |