DOST GÖNÜLLERE (526)
DOST GÖNÜLLERE (526)
Trabzon’dan ayrılık var. Yolumuz Ordu’ya gider. Bu yaz böyle git gel ile. Ruh ve beden bayram eder. Dilimizde bir türkü var. Bu dost gönüller türküsü. Yeşil bir gölgelik de ben. Gönüllerin dost öyküsü. Güzel günler bence bitmez. Gönüle neşe dolunca. İnsanlar bir rüya imiş. Irayıp da kaybolunca. Dünya küçük denirdi de. Hakikaten küçülecek. Yol üstünde fidanların. Boyunları bükülecek. Bu hüzünler şimdi bitsin. Artık üzülmek olmasın. Dua edelim tanrıya. Bu dost gönüller solmasın. İlhan ATEŞ (Zayi Ozan) Trabzon, 20/08/1974 Salı Yayın : 28/08/2018 Salı www.edebiyatdefteri.com/siir/1182974/ Şiirin Hikayesi: Üniversite 1.den 2.ye geçtiğim yaz Trabzon’dan Ordu’ya gelişim nedeniyle hüzünlü duygularımın oluşturduğu bir şiirim. |