İSRAF
Zengine keyif verir,dövizin fırlaması.
Fakiri yoldan çıkarır,mide hırlaması. Yoksulun dizi titrer,yediği her darbeden. Zengin nasıl olsa kazanır,yine haybeden. İtibardan tasarruf olmaz,bakın saraya. Gariban talim eder,bedava makarnaya. Fakirler dua eder şimdi,en yüksek sesten. Müftüler sallar elini, zırhlı mersedesten. Kapitalizme sürülmüş dindarlık boyası. Acısı önce gelmez,sonra çıkar foyası. Üretmeden borçla yapılan,gösteriş israf. Doların sahibinde bulunmaz,bil ki insaf. Hatayı aramaz insan,kendi hanesinde. İyi benim,kötülük dış güçler sayesinde. Nasıl olsa her hataya bir kılıf bulunur. Hatasız kul olmaz,neden çabuk unutulur. Söylesen boşuna şimdi,haktan hakikattan. Düşmeyince anlamaz insan,güçten takatten. Dostu söyler gerçeği, daima her dostuna. Hakiki müminler girmez münafık postuna. |