ÖzlemBir şehir özlemindeyim. Bir şehir boyu özlüyorum. Kilometrelerce uzanmış sevdam. Unutulmaz diyarlara takılmış aklım. Bir garip sevdadayım yine. Dönüp dolaşıp aynı yere dolanıyor aklım. Dönüp dolaşıp aynı yerde tökezliyorum. Ezberimde de yok aslında ama, Bir şehir boyunca şiirler mırıldanıyorum. Bir garip derdim var aslında, Derdimin ucu sana dayanmış. Bir dağ aşımı kalmış yolum. Yolun sonunda kalmış aklım. Yol ortasında ki cefalara epey uzağım. Uzağımda kalmışsın. Uzağında kalmışım. Kendime tuzak kurmuşum. Yollarımı uzatmış da uzatmışım. Kalbimi yormuş da yormuşum. Ne olmuş sevmişsem? Neden böyle yormuşum kendimi? Ne olmuş gelmemişsen? Nedir sende kalan bu aklımın emeli? Gel ey sevgili! Anlamazsan da dinle halimi. Görmezsen de bak halime. Gözlerimden okursun özlemimi. Dizlerimden anlarsın sebebini. Bir kere sesin değsin sesime... Gelmezsem esintini arar gözlerim. Özlemim eser sen diye. Özlemim kalır yanımda. Özlemim başucumda. |
Yükü şehre taşırsan, hüsrandan kervan anlar
Dönüp kenden bakarsan, küsenden susan anlar
Sen git kendi yolundan, derdini soran anlar.
Selamlar