şimdilik ve sonrasıcak sustu şimdilik terli alınlara aforizma bileyleyen kasap karanlık çengeli dumanlı saçaklara vicdan yüksekliği serbest düşüş çığlığı çelik pençeli şahinin parmaklarıma saçlarını bağlama yükünün katili olur sol omzum vurdurur azmettiriciler rüzgar yelelerinden yarışı kaybeden atları ne sen ilk hedef deniz gözlü izmir ben kirpikleri kırağı ağrı hiç değil sevişebiliriz öylesine mimler don pasteli erimesin diye incir ağaçlarından yontulanan putlar dokunmadan dudak dudağa ortalarda adına baş ve kent dedikleri yaralı hayvanların boğumlu soluklarında isyanı inanca önsözsüz tanrılarımı daha fazla kaşağılama ateş kanar ayak bileklerim kutsal serinliğe sütsüz kalır annesiz çocuklar sabaha sonra sıcak uyuyor şimdilik düşüncenin köşelerine dairesel kahkahalar atanlar sessiz biblo bulutları eriyen kaldırımlara |