CANSELDEN GİDİYORUZYorgun argın çökerken penceremin dibine Geçmişim film gibi gözlerimden geçiyor Bir kaç utanmaz damla düşüyor gözden yine Yüreğim ektiğini şimdi kendi biçiyor Sürekli gönle batan al gülden gidiyoruz Güneş doğmadan evvel canselden gidiyoruz. Darmadağın her yanım toplamak zaman ister Ufaktan başlamalı yorulsa da bedenim Sırtındaki terini silecek bir can ister Kendi duygularına darılsa da bedenim Hadi gönlüm üzülme borçları ödüyoruz Güneş doğmadan evvel canselden gidiyoruz. Sevgi dediğin ne ki gün gelince bitiyor Öyle sil ki kalanı rastlanmasın izine Herkes kendi çapında geçmişi eritiyor Sen saçlarını savur rüzgarların yüzüne Hadi yüreğim toplan bu elden gidiyoruz Güneş doğmadan evvel canselden gidiyoruz. Üzülme güneş bir gün elbet sana doğacak Karanlık yalnızlıktan silkinecek bir anfa Sevda dalgalanacak tüm dertleri boğacak Hayat yaşanacaksa yaşansın heyecanla Yeterince ıslandık bu gölden gidiyoruz Güneş doğmadan evvel canselden gidiyoruz. cansel: hayat veren su. Ayvazım DENİZ |