Nasıl bakmışım sana ben nasıl
Seninle olduğum halde görmeden geçip gitmek
Hala bunun düşünde bir beden ki içinde karmakarışık
Karmakarışık sen ve ben biz değilken
Haydi kenetle ellerimi
Geçmiş zaman olur ki pişmanlığa düşersin
Vücut ısısı hep aynı altına düşse üstüne çıksa
Acil bir durum
Siren sesi sedye beyaz önlüklüler serum falan
Bir el temizler nasıl olsa akanı
Durunca ortaya çıkar yaranın sarılan yalanı
Beyazlar altında saklı ve yaşamak varken
Yaşamak birbirimize karışarak yaşamak bizsiz
Sonra bir ses bağlandığı yerde çoğalan
Sesinden oksijen almak sanki Kuru kümes Dağında
Taş ocaklarını soteye alarak gözlükleri çıkarmak
Ne güzel şey değil mi başını omzuma
Omzuma o sevgi o ilgi ile düşlemek
"Gel hadi karşılıklı kahve içmek şerefine" gel
Gelmeyecek derken geliyorsa birden beşe
Birden beşe altı iken karmakarışık buz gibi su
İçilmez mi bu içilmez mi bu ses bu fer bu ışık
Bizden başka kim bilebilir kim hissedebilir içten içe
Beş on gören olmuş boşa say boşa hiçe
Karaktersiz kulak karaktersiz göz ağrıları varmış
İkimizden biri topraklanmış olsaydı
Yaşanılanı yaşamayacaktık
Kaç milyon ters takla atıyorum aklında kaç milyon
Tersine giderken hayat düşürdün beden yaşıma
Hadi beni öpsene çarpışırken trenler
Bak güründe su kalmadı
Şimdi yüreğimizden sulanacak bütün kuşlar