ANIMSIYORUM
vakit çoktan gece yarısı oldu
bir gün daha düne teslim oluyor ve ben yine yalnızım yavaşça kalkıyorum yerimden kapıyı açıyorum, balkondayım dışarısı zifir gibi karanlık mis kokulu bir yağmur tatlı bir bahar rüzgarı esiyor usul usul saçlarıma dokunuyor ellerini anımsıyorum başımı göğe kaldırıyorum kapkara bulutlar bir damla yağmur geliyor dudaklarıma dudaklarını anımsıyorum uzaklarda şimşekler çakıyor gökyüzü ışıl ışıl aydınlanıyor gözlerini anımsıyorum rüzgar hızlanıyor yağmur sağanağa dönüyor ürperiyor bedenim seni anımsıyorum tekrar içeriye giriyorum kapıyı kapatıyorum seni rüzgarda seni yağmurda seni şimşekte seni bulduğum yerde bırakıyorum yavaşça yerime oturuyorum yalnızlığımı anımsıyorum. Eser Aslanlı izmir |
gmkromeo tarafından 8/27/2008 4:09:40 PM zamanında düzenlenmiştir.