mâi…sus önce kendine ya da bir aynaya kapa gözünü önce kendini sonra bizi bize bağışla… ahh ki, kaç umuda mekan oldu vatan oldu sendeki bu mânâ âlâ... şiirdir tenine, perçemine her sevda ateşi dök demini, denizini genzime dök ki şavkıyla üflensin sûr nefesime beni de merak eyleme serkeşliğim kendime ahh ki, sulu sepken aşk hikayesiyiz hülya suyunda seyr-i ateşine gecenin en dikenli teriyiz sus önce kendine ya da bir ecele kapa gözünü önce kendini sonra bizi tanrıya bağışla… ilhanaşıcıağustosikibinonsekiz |
Açmamak üzere
Bir ecele kapadım gözlerimi
Ve
Kurudu dudaklarım tenimde
Sustu yüreğim göğüs kafesinde
Arşı alada bağışladım önce
Hem seni hemde kendimi
Affet
Bırakıp giderken maiyi...
Hüzün kokan çok güzel bir şiirdi. Tebriklerimle dost kalem.
Bende iki satır eklemek istedim ucuna naçizane...