makam ve- siz.. segâh makamı kentinin tek açık penceresiydi pervazsız tülsüz odasından çıkıyordu aşk tütsü-sü yakmış elit meltemler ayak sesimin tınıları vuruyor yankı yankı sokağının köşesine sevda korosu iki kişilik söylüyordu kâlbime özel taksimi-kemanın uzun ince bir lâ sesi yol alır ruhumuzdan dolar peymaneye sensiz vakitlerin perişan saçları iner yetim sahnesine detone ezgilerle deruni mırıldanmalara yüksünür gece bırakır parıldayan yıldızlarını üstümüze simler çekilir takların g/öz kenarına şazenuş-ânlar geçer ruhsarımızdan sen yârsın melodi-siz dert-i safa koyarız adını ç/alınmadan güftemiz sevdanın kıyısında diz çöküp sine-i secde etsem başımı sonsuza-var mısın ? .... |