ABLAANNE.II/SARI KIZ-Baştan söyleyeyim...Ağlayarak okursan bi daha şiir yazmam sana....Anlıyor musun Ablaanne.... Bizim evin sarı kızıydın sen evlendin yıllar önce İstanbul’a sarı gelin oldun ve sonra sarı Anne Büyüdü çocukların İbo, Ayla ile evlendi Esra, Süleyman ile Onur ise hazır asker Ama hiç sarı kayınvalide olmadın sen halâ sarı Anne sin çocuklarının sayısı arttı sadece üç iken beş oldular -Ayla kızının telefonda ’Annelerin en güzeli’ diye seslenişi kulaklarımda halâ- Yakında sarı Babaanne olacaksın belki belki de sarı Anneanne ama hep bizim evin sarı kızı Geldin Babamlara neş’e geldi biz geldik sonra unuttuk evi barkı on gün hep beraberdik tıpkı eskisi gibi sonra eniştem geldi ve biraz daha neş’e biraz daha muhabbet Gittiniz çok şey eksildi evden Sakın ha merak etme senin verdiğin neş’eyi veremem belki ama işte Babamlardayız kızım ve ben eşim de gelir birazdan işten Hani tertemiz yaptığımız bahçeye yapraklar dökülmüştü ağaçlardan temizlesek demiştin birazdan tırmıklayacağım tüm bahçeyi kirli kalan camı sildireceğim eşime temizlediğimiz soba ve borular yerine kalkacak balkondan aklın burda kalmasın Hadi çok öptük seni bütün yeğenlerimi tabi ki eniştemi şiirimin sonuna sevgimi ekliyorum tekrar geleceğiniz günü hasretle bekliyorum -Biliyorum tutmadın sözümü...Ağladın...Ama ben de kandırdım seni , bu bir şiir değil ki...Yüreğin kağıda dökülmüş hali...Şimdi gül hadi.... 28.05.2008 Manavgat . |
gülmüştür, inanıyorum..
selamlarımla.