Mahşere Bıraktım HesaplaşmayıÖfkeli hicivler yazmayacağım, Mahşere bıraktım hesaplaşmayı. Tövbe, kötüleri üzmeyeceğim, Mahşere bıraktım hesaplaşmayı... Alkışlama dostum, ama az anla; Haram sofralarda doyup azanla, Ortak geleceğe mezar kazanla, Mahşere bıraktım hesaplaşmayı... Sevimsiz halleri görmeyeceğim, Çanak yalayanı yermeyeceğim, Hece hece şiir örmeyeceğim, Mahşere bıraktım hesaplaşmayı... Ağam, paşam deyip ranta yatanla, Bir çıkara, kırk bir takla atanla, Zulmü kanun yapıp her dayatanla, Mahşere bıraktım hesaplaşmayı... Bizliği unutup, kaynaşıp benle, Her yangına körüklerle gidenle, Barışı, kavgaya kurban edenle, Mahşere bıraktım hesaplaşmayı... Düzen yüreklere hep korku salsın, Zalimler oynasın, hırsızlar çalsın, Huzur yasaklansın ve öyle kalsın, Mahşere bıraktım hesaplaşmayı... Özcan İşler |
Maarif Nâzın Tahir Münif Paşa nazır olunca, Menas Efendi de onu tebrik etmeye gelmiş. Paşa, Menas Efendi'yi diğer dostlarıyla şöyle tanıştırmış:
'Menas Efendi, benim kalem arkadaşımdır. Ben vezir oldum; ama o dilinin yüzünden vezir olamadı.'
Menas Efendi hemen araya girip cümleyi şöyle sürdürmüş: 'Paşa'nın söylediği doğrudur. Yalnız, dilimin konuşmasının belâsını sadece ben çekiyorum. Vezir efendilerimizin susmalarının belâsını ise bütün Osmanlılar çekiyor.'