Duygularım ölürken yavaş yavaş
Bir kadın arkasını dönmüş gidiyordu kalbimden
Belki bir katil, belki bir melekti.
Karanlığa karışıp giden...

Çoktan ölmüş bir adamım
Yüzümü aynalarda arıyorum
Öylesine hissiz, öylesine duygusuz...

Bir çığlık atsam kalbi duyacak mı bilmiyorum
Bir haykırsam derinden, ağlasam...
Ve gitsem kırgın bir hayattan sessizce
Ah sessizlik! İşte bu beni öldürüyor...

O her kapıları kapatıp gittiğinde
Bahar gelecek, kuşlar ötecek sandı belki
Bizim mevsimimiz Sonbahar demeyi ne çok isterdim...

Oysa bir nehir gibi akmak istiyordum ona
Sularımız birleşince hastalar şifa bulacaktı belki
Belkide herkesi öldürecektik birleşince...

Sen ey güzel insan
Benim adım uçurum
Ya atlarsın ya gidersin...

Sana uçurumun dibinde sular akıyor diyemem
Bir nehir var belki kurumuş
Belkide akıyor cennetin ırmakları gibi...

27 Temmuz 2018