ANNEM...
ben büyüdüm mü? şimdi anne
parklarda çılgınca koşup yorulana kadar kayabilecekmiyim mavi kaydıraklarda tahtaravalli’de bir yukarı bir aşağı mı yükseleceğim? mahallemizin sokakların da son sürat bisikletimi sürebilecekmiyim? bir ben bir arkadaşım sallanabilecekmiyiz? düşüp dizimi kanat’tığım da ağlardım ya şimdi öyle çok ağlanacak halim var ki annem belirsiz bir vakitte gidişine hala şaşkınım ruhum teslim bedenim hapis herkes düşe kalka yürürdü koştuğumuz kaldırımlarda ellerimi bıraktığın gün korktum yürümekten okuduğun dualar vardı ya her gün beni ölümlerden alı koyan duasız kaldığım günden bu yana ölü gibi yaşamaktayım en çok ürktüğüm masallardı geceler yorulmadan anlattığın...#ŞAİRbaz |
Gönül dostu; Şiirin okunuşu ve anlamı enfes ve çok güzel bir eser...
Gönlüne ve kalemine sağık...
................................................Saygılar ve selamlar..