uzun zaman önce tanımıştım seni,
uzaktan usulca severek,
yüreğime bir gelip bir gidişini seyrettim,
mısralarımı süslüyorum bu aralar,
yosun tutmuş gözlerimi sildiriyorum hiç tanımadığım insanlara,
sanki yanımdaymış’sın gibi dolaşıyorum seninle,
senle konuşuyormuşum gibi kendimle konuşuyorum,
keşke yanımda olsaydın,
masumca gülerek seni sevdiğimi söylesem,
tükeniyor oysa yokluğunda tüm kelimelerim,
görenler biliyor sensizliğin de delirdiğimi,
adımı da bilen de yok oysa,
hele ki çocuklar;
uzaktan bağırıyorlar hey MAHALLENİN DELİSİ,
susup kalıyorum aslında,kırılmıyorum onlara,
bu mahalleye senden ufak bir hediye kaldım be sevgili,
gülen gözleri gözlerime ışık oluyor çocukların,
hani yokluğun vardı ya,
anlatayım istiyorum onlara,
ama el vermiyor işte,yokluğunda acıyla süslenmiş yüreğim,
hatırlarmısın;
duvarı yıkık evimizin en güzel yerine çizmiştim güzelliğini,
bazen onla konuşuyorum işte,
ona döküyorum içimi,konuşmuyor biliyorum,
olsun ne yapayım bir tek o dinliyor beni,
ona sevdiğimi söylüyorum,seni özlediğimi haykırıyorum ona,
keşke yanımda olsaydın,
masumca gülerek seni sevdiğimi söylesem,
yüreğine dökülür mü çığlıklarım bilmem,
yemekten içmekten kesildim yokluğunda,
ne yapayım sensiz boğazımdan geçer mi sandın,
gözyaşı gözlerine yakışır mı desem,
kahpelik moda olmuş diyorlar,
sana yakışacağını bilsem,
adamlığımı giyer seni beyazlar la süslerdim...#ŞAİRbaz