Gönül Dilekleritunç yüzlü ay soyunup yıkanırken denizde, dişleyip emdik hazları çığlık çığlığa eriyip melteme karıştı, nefesimizde. bu akşam bir mecal mi kaldı gönül? elimizde, ayağımızda, dilimizde. çocuklar gibi durmaksızın martıları soruyorsun bana. utanmaktan gizlenip uyuyakalmışlardır. bir bulutun göğsünde, ya da ayın iri gamzelerinde ne istiyorsun benden hâlâ Tanrı aşkına bırak şu paçalarımdan çekelemeyi de söyle! -bakırdan mı olsun örgülü saçları? -ayınki gibi ıslak ve alev kızılı. -bukleli zülüfleri alnına mı düşsün? -deniz mi olsun bakışı, engin masmavi? -yoksa gece olup denizi mi örtsün? -işve mi olsun sevgilide -naz mı? -karamık mı olsun dudağı, -kiraz mı? emret gönül! emret bana! ne istedin de vermedim sana? dile benden ne dilersen ay suyla ben aşkın oduyla arınırken desinler ki; şu ikisi var ya yaşına-başına bakmadan ayı seyrediyorlar her akşam denizde çırılçıplak soyunurken tefe koysunlar isterlerse çalıp oynasınlar saysınlar bana birer birer işlediğim günahları güzele bakmaktan vakit mi bulmuşuz kendimize bakmaya biz çoktan unutmuşuz kırmışız aynaları Celal Çalık |