BELKİ KENDİMİ BULURUM
yollara adımlarını yaz
ikiz bir kaç cümleyle ben seni sorgusuz sualsiz sevdim gün gelir merak uyandırmasın diye sen hayatımı sulayan bir boran sanki bense ölümüne tutkunum sana inan ki demek toplamadan gidiyorsun yüreğimin boşlarını bu akşam seni çalacaklar göz yaşlarım ve saz arkadaşları sana bir konser sunacaklar seni seçebilmek bir ayrıcalıktı bir oturumluk sınavda zira bir yanlış dört doğruyu götüruyordu aslında hep sende kalmıştı aklım aşkında öylesineydi gidişinde öylesine çelenk bırakıyorum kirpiklerimden gözlerinin mozelesine dokunmadan evvel sakın koklamayı ihmal etme git ki titremeler nükset sin bedenimde git ki silin eyim bir tek harf kalmasın ismim de anladım ki zaman seni yaşamak için çok erkendi benim için kendini de götür varımıda yokumuda öz benliğimi de belki kendimi bulurum bu sevmesi nankör sevilmesi kör alemde |