Yokluğun İlletiGönül derdime çare bulur mu bilmem, Unutmak bile sevdanı hatırlatırken Gönül yokluğuna alışır mı bilmem, Vuruyor beni özlemin can evimden... Öyle düğüm attın ki aşkla yüreğime Sızım, sızım buruldu gönül kafesim Tuğlalar örüldü, çığlıklarım gömüldü Sessizliğe büründü bu yürek sesim... Gittikçe çoğalıyor yakan özlemin Aşk denen illete yenildi yüreğim Talan oldu düşüm, yıkıldı hayalim Kavuşmaya hasret illet sevmelerim... Yokluğunda gözler kimi görmek ister ki ! Olmasın yanımda senden başka sevgili Görmesin bu gözler yokluğunun resmini Gözler senden başkasını görmek istemiyor ki... Bir başka güzel seni sevdiğimi bilmek, Senin ellerine sarılıp öylece bakabilmek Yoksun yanımda olmuyor sensizliği anlatmak Olmuyor ki sensizliği gözlerimde yaşatmak... |