kalp ihtilali
miyare söz geçmiyor
bilinmez bir kavmin malları elimde kaldı satamadım hiç bir kışlakta atlarımı nakıs bir filintanın kalbine denktir kalbim duruşum denktir bilindik her acıya mahpusmuyum zindanında bir avarenin haşa!!! arşada varmaz ellerim bunu da biliyorum gözlerim akdenizdir zülfüm yeşile çalar gözümü açtığımda gördüm ihanetleri beni yıkayacak kimsemde kalmamışken cesareti manolyalardan almış bir ırkın mensubuyum velhasılıkelam anlatmak istediğim düyun-u umumiye borç vermezdi kabile habili öldürsündü yaşamak mı? nafile… dert etmedi kimse Musanın asasını masanın öbür yanı mahzundu mahzun kaldı araladı kayser gerçeğin anlamını onunda gözü görmez ama bir kızı vardı yakala perçeminden obur bir ihtiyarı gör bak sana daha neler anlatacak mağripten cenub rüzgarı vurur loğusa kadınları ölümün acıdan haberi var mıdır sanıyorsun doldur boşalt yap mavzerine dediysem, kalbini kast etmedim canına kast etmedim henüz hiçbir caninin ezanlar okunuyor bulvarların üstüne kokun değilse eğer genzimi yakan bu tütsü ne? |