Elvedalarım
Elvedalar ısıtıyor yüreğimi.
oysa ne elvedalar hapsetmiştim mahzene selam vermemek üzere... mavi bir sabah düşlüyorum elvedalarım acıtmamış canımı bulutlar seyrediyorum bembeyaz bir kitap okuyorum sonra yapraklarını açıp, kitapta ben yokum , biz yokuz. kitapta umut da yok. kitap seyrediyorum kapağına siyah bulaşmış, yaprakları bembeyaz papatya var üzerinde gülmek istiyorum düşlenmemiş düşlerimde. ne zaman bir mutluluk yaşasam ’’ bu düş nereden de düştü önüme ’’ diye yaşayacağım onu. |
Hiç bir şey demeden gidenler..
Sevdiğin değer verdiğin dostların ansızın gidişi çok acı...
Bu tarifsiz gerçekten..
Selamlar..