Altı gürz ile ben çıktım cihada
Nefsime yenildim, yalan dünyada
Soydular alenen, kaldım meydanda
Tuş eyledi, yalan dünya neyleyim

Uzun değil ömür, neden bilmedim
Hakkı bildim ama yola girmedim
Kaldım ben yollarda toza belendim
Yokuş yollardayım, yorgun neyleyim

İplik oldum, nice bele sarıldım
Çamur oldum, kazanlarda karıldım
Koydular bedene, ruhla dirildim
Mevsimler hazanmış, soldum neyleyim

Vardım bir kapıya, girdim içeri
Temaşa eyledim, hoş değil seyri
Çıkmak için adım, attım da geri
Olmaz deyip, çevirdiler neyleyim

Karanlık bir oda, beni koydular
İğneden ipliğe, sual sordular
Sırat ince deyip, beni yordular
Sırat köprüsünde şaştım neyleyim

Gönül ahû zarda, kalınca ağlar
Mahşer kazanında, insanlar kaynar
Korku sarar gözü, yürekler oynar
Kevser havuzuna, koştum neyleyim

Kul Seyyah sarılıp, kefen giyince
Münker, nekir sorgu, için gelince
Rab’bin kim, nebin kim, söyle deyince
Allah deyip dilim, coştum neyleyim..

Tahsin Şahin Kul Seyyah


Şahit ol Ya Rab, s/öz Kul Seyyah dilinde
O hep; yol, yol yordam söyler kaleminde
İğneden ipliğe hak ile gerçek,
Yokuş olduğun bilmez yol neyleyim...
—————————————Gül Laypanoğlu şaire’mizden..