ÇARMIHA GERİLMİŞ DUYGULAR
gece yol bulurken sessiz sedasız sıyrılıp günden
bakmak boşa kalmamış bişey dünden vakit gitme vaktidir diye ayrılan eller çarmıha gerilmiş duygular,idamı bekler.... zormuş sabahı etmek buğulu camlar ardın da gözde yaş riya sarmaş dolaş acıyla ve tarumar kalkıp giden bedenler kalmadı geriye kişiden nebir iz nede haber.... bu kadar mı zordu geride kalanlarla boğuşmak ve bir damla suda fırtınalar koparmak hayat ey güzellerin kötü barınağı neden zor seninle barış için de yaşamak. |
İcazet benden ARTIK USTALIK YOLA GİRDİN...kalemin baki olsun.