KURBAN OLDUĞUM (494)

Düşmüşüm aşkına yüreğim ateş.
Yakan közlerine kurban olduğum.
Şu divane gönül sayılsaydı eş.
Güzel gözlerine kurban olduğum.

Sevda bu insanı deli eylermiş.
Bazen ağlak bazen veli eylermiş.
Hem kölesi hem de kulu eylermiş.
Sevgi gizlerine kurban olduğum.

Bir aşk perisi ki, aşkı yeğliyor.
Sevmek üzerine amel eyliyor.
Son diyeceğini peşin söylüyor.
Tatlı sözlerine kurban olduğum.

Yürekten sevmişiz vaz mı geçelim.
Seçeneğimiz yok, de ki, seçelim.
Terazi doğrudur gel de ölçelim.
Sen-ben bizlerine kurban olduğum.

Bu işin sonunda balayımı var.
Bir kaçış ayrılık olayımı var.
Zorluklardan daha kolayımı var.
Yokuş düzlerine kurban olduğum.

Yitik İlhan sevmiş evveli çoktan.
Sevme ve sevilme verilmiş haktan.
Üzülmek olmasın boş yere yoktan.
Gülen yüzlerine kurban olduğum.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 16/06/2018 Cumartesi
Yayın : 23/06/2018 Cumartesi
www.edebiyatdefteri.com/siir/1171666/