YARİMİN GÜLÜ (495)

Elden gönderilmiş bir selam ile.
Karalar bağlatmış yârimin gülü.
Veda eder gibi bir kelam ile.
Kalbimi ağlatmış yârimin gülü.

Sevginin anlamı yok gönüllerde.
Geldisi doğrudur sözün dillerde.
Haklı bir ayrılık kalmış ellerde.
Yüreği dağlatmış yârimin gülü.

Doğrusu söylenmiş böyleyse eğer.
Sevgisizlik miydi dünyaya değer.
Yapılacak bir şey yok imiş meğer.
Gönlümü daraltmış yârimin gülü.

Gerçekler acıymış anlaması zor.
Bedene düşürmüş ateşten bir kor.
Bir yudumda olsa sevgideymiş kar.
Ruhumu karartmış yârimin gülü.

Ömür gelmiş geçmiş tükenir aha.
Bundan sonrası da kalır bak vaha.
Belki bu akşama belki sabaha.
Ömrü de ağartmış yârimin gülü.

Zayi Ozan seni hüzünler sarmış.
Bakışların donuk ruhun kararmış.
Neylersin bu durum kaderde varmış.
Kendini morartmış yârimin gülü.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 22/06/2018 Cuma
Yayın : 24/06/2018 Pazar
www.edebiyatdefteri.com/siir/1171829/