Damarımdaki kanım üşüyor
Gece soğuk ayaz
Damarımdaki kanım üşüyor Karanlık yalnız sokaklar gibiyim Rüzgar estikçe yapraklarımı döküyor İçimde kalan ukteler Gökdelenler gibi yükseliyor Yürek kıyılarıma denizin Hırçın dalgaları çarpıyor Tek tek tutunacak dalarımı kırıyor Hüzünler hayallerimi beni Ansızın hep sırtımda vuruyor Yıllardır aynı manzara değişmiyor Ömrüme esti kar boran Kalmadı arayan soran Yalan ile çok oldu beni yoran Zaman aşımı unuturdu adımı Beni ananların dilinde Kapılarım paslandım selamsız kaldım |
Ömüre kar da eser, boran da...
Sancısı da bitmez,
ağrısı da bitmez.
Kolay gelsin...
......................................... saygı ve selamlar..