lirik bir yalnızlıken sevdiğim renkti mavi bir zamanlar lirik bir yalnızlık değdi gene benliğime rüzgarın fısıltısı sustu.. hep telaşlı elleriyle yüzümü avuçlayan, gece değil sanki.. yoksa mevsimin ağırlığından mı bu keder ? kalbimde acılı bir şehrin kangrenliği var şimdi, ayaza çalmış öksürük nöbetleri sonra.. göz pınarlarımın selasına eşlik eder gibi sokak araları da hıçkırıklara boğuluyor bazen.. o masum bakışların yok mu bi-r de ciğerlerimi yırtıyor gözlerinden süzülürken.. içimin kavruk sancıları yine vedaları kusuyor lal resimlere.. yabancı bir döngüde kaybettim hislerimi ve fersiz kelimelerimden kocaman bir şiir topladım sana -sakın gitme.. ..... emel güneysu/babama |
rüzgarın fısıltısı sustu..
çok güzel