umutlarımı sürükleyip götürdü ayakların
bir solukta yaşayıp tükettin mi beni ?

kışın adımızı camların buğusuna yazardım
şimdi ıslak kumlara
bir dalga gelip alıp götürsün beni de
beni de senli uzaklara


yol gelince aklıma
ok hızıyla
sırtımın tam ortasından
delip geçtiğin gelir


ah etmedim
ama


gökte süzülen uçurtmanın kuyruğunda
uçan her martının kanat çırpışında
nerede bir fayton görsen
tekerleklerin gıcırtı sın da
inleyecek düşlerin



istesen de silemeyecek sin
senle birlikte yürüdüğüm sokaklardan izimi
birlikte karşıdan karşıya geçişlerimiz i
nerede görsen bir sarı papatya
çocuksu sevinçlerle açılan avuçlarıma
düşecek yüreğin
acıyla


gözlerin yüreğimin heybetini görecek
önüne çıkan çınar ağaçlarında
ve gecenin o siyah örtüsünün altında
ağlayacak benli düşlerin


yaşanmamış zamanların kapısını
çalamazsın


bilirim

gittin ama
bir arpa boyu anca.!



Canan EREN
19Haziran2018/ Balıkesir -ERDEK