AYRILIK
AYRILIK
Ayrılık vakitlerinde burulur yüreğim, biliyor musun? Yoksul çocuklar gibi hissederim kendimi. Çatarım kaşlarımı feleğin yüzüne! Bakar dururum ardın sıra, doymadan. Nefesim bir hoş alır verir. Hasrete tutsak olurum. Ayrılık, ah ayrılık! Bir kuşun uçması, Bir geminin yavaş yavaş kaybolması ufuktan, Ve bir garibin yalnız başına ağlamasıdır ayrılık. Ayrılık, ah ayrılık! Ne kaldı geriye gidişinden, Bayram gibi gülümsemenden gayr!.. Yusuf Yılmaz |
AH AYRILIK OLMASAYDI...